" 2. Samuel 7:12-16 " Ne Anlatıyor?

2. Samuel 7:12-16'da Bahsi Geçen Kişi Süleyman mı? Süleyman'ın Krallığı Sonsuza Kadar Sürmüyor, Bu Kişi İsa Mesih ise "Kötülük Yapınca" yazıyor. Burada Bahsedilen Kişi Kim?

Soru için değerli kardeşimize teşekkür ediyoruz.

Kutsal Kitap'ta yazılan bu ifadeler ne anlamaya geliyor?

Birkaç farklı şekilde, sorunuzu yanıtlayacağız. Öncelikle genel olarak anlatıma bakacağız. Ardından, takıldığınız noktalara odaklanacağız:

Tanrı, tarih boyunca halkına pek çok vaatte bulunmuştur. Bugün inananlar olarak bize en inanılmaz vaatler verildi: günahların bağışlanması ve Tanrı ile sonsuz yaşam. Ancak bazen Tanrı'nın verdiği sözlerin tutulup tutulmayacağını ve ne zaman tutulacağını merak edebiliriz. Kendimize Tanrı'nın sadakatini hatırlatmanın bir yolu, O'nun geçmişte halkına verdiği ve daha sonra yerine getirdiği sözlere dönüp bakmaktır. Dikkate alınması gereken bazı inanılmaz vaatler, Tanrı'nın hizmetkarı Kral Davut'la bir antlaşma yaptığı 2. Samuel 7'de bulunur. Ve eğer Kutsal Kitap'ın geri kalanına bakarsak, bu vaatlerin çok daha inanılmaz şekilde yerine getirildiğini göreceğiz.

• "Ben O'na Baba olacağım.." ne demek?

2. Samuel 7:14, Tanrı'nın Davut'un bu oğluyla kuracağı ilişkiyi ayrıntılarıyla anlatıyor. Tanrı bu adama baba olacağını söylüyor. Bu sözün ne zaman verildiğini hatırlamamız önemlidir. Yeni Antlaşma kilisesinde bizler, Tanrı'nın Babamız olduğu fikrine alışığız. Ancak bu fikir Eski Ahit'te, özellikle bireysel düzeyde, o kadar yaygın değildi. Önceden bildirilen bu oğul, Tanrı ile özel bir ilişkiye sahip olacaktı.

Baba-oğul ilişkisinde oğul, yanlış yaptığında Baba tarafından cezalandırılırdı. Her iyi babanın çocuğunu disipline etmesi gibi, Tanrı da bu oğlunu disipline edecektir. Bunu dünyevi yollarla yapacaktı. 14. ayetin ikinci yarısı şöyle diyor: "..Kötülük yapınca, onu insanların değneğiyle, insanların vuruşlarıyla yola getireceğim." Tanrı'nın disiplini bu Davut kralına insanlar aracılığıyla gelecekti. Ama daha da önemlisi, Babanın sevgisi asla ondan alınmayacaktı. Bu kral asla Tanrı tarafından reddedilmeyecekti.

• 2. Samuel bölümündeki Baba Tanrı'nın Anlamı ve Antlaşması

Tanrı'nın Davut'a 2. Samuel 7'de bulunan vaatleri barış zamanında gerçekleşti. Yıllar süren kargaşadan sonra Davut, birleşik İsrail ve Yahuda'nın kralı oldu. Davut'un meshedilmesinden kısa bir süre sonra, Rab ona Filistliler karşısında savaşta zafer kazandırdı. (2. Sam. 5:17-25)

Davut, daha sonra Tanrı'nın sandığını Yahuda'nın dağlık bölgesinden Yeruşalim'e getirdi (2. Sam. 6)

7. bölümün başından itibaren Davut'un dünyasında her şeyin yolunda olduğunu görüyoruz. Krallığı barış içinde. Tanrı'nın sandığı geri döndü. Bu, Davut'un Rab için kalıcı bir tapınak inşa etmeye karar verdiği zamandır.

Davut, Rab'be bir tapınak inşa etme arzusunu peygamber Natan'a iletti ve o da Davut'a bunu yapmasını söyledi. Ancak o gece Tanrı'nın sesi Natan'a geldi ve kendisine bir tapınak inşa edecek kişinin Davut olmayacağını söyledi (1. Tarihler 17:4)

Bunun yerine Rab, Davut için ve onun aracılığıyla ne yapacağına ilişkin üç vaatte bulundu:

1. Davut'un Adı Yüceltilecek

Tanrı ilk önce Davut'u çoban olarak kırlardan nasıl aldığını ve onu İsrail'e nasıl kral olarak atadığını anlatır. Davut'a olan bağlılığını, onu nasıl koruduğunu ve düşmanlarına karşı ona zafer kazandırdığını hatırlatır. Tanrı aslında Davut'a şöyle diyor: “Bak, sana nasıl sadık kaldım ve sana verdiğim sözleri tuttum. Sana söyleyeceklerime güvenebilirsin."

Daha sonra ilk sözünü verir: Davut'un adını yeryüzünün büyüklerinin adı gibi yapacaktır. Tanrı zaten Davut'a hem İsrail'de hem de çevredeki uluslarda büyük bir itibar vermişti. Artık bu itibar ömrünün çok ötesine uzanacaktı. Davut'un adı tarihin büyükleri arasında yer alacaktı.

Bu vaadin yerine geldiğini sadece Davut'un kim olduğunu bildiğimizde görebiliriz. Ortalama bir insan kaç tane antik kralın adını söyleyebilir? Davut, İsrail'in şimdiye kadar sahip olduğu en büyük kral olarak hatırlanıyor. O, Tanrı'nın kendi yüreğine uygun bir adam olarak bilinir. Davut'un en kötü günahları bile Tanrı'nın lütfunun, bağışlayıcılığının ve ezici iyiliğinin bir kanıtıdır. Tanrı'nın bu vaadini yerine getirdiğine şüphe olamaz.

2. Tanrı, Halkına Rahat Edeceği Bir Yer Sağlayacak

Tanrı, halkına, tüm düşmanlarından kurtulabilecekleri bir ülke atayacağını vaat ediyor. Bunu Tanrı'nın barış zamanında vaat etmesi garip bir şey gibi görünebilir, ancak bir anlığına bunun üzerinde düşünelim. İsrail'in tarihi barışçıl bir tarih değil. Rab, Hakimlerin zamanından bu yana İsrail'in düşmanlar tarafından nasıl sıkıntıya sokulduğuna dikkat çekiyor. Bu vaat edilen barış kısa süreli değil kalıcı olacaktır.

Şimdi İsrail tarihine aşina olan bazılarımız şunu merak ediyor olabilir: “Peki ya diğer imparatorlukların sürekli istilaları ve işgalleri? Yoksa Tanrı, halkını bu ülkeden tamamen sürdüğünde mi? Bütün bunlar bu sözle nasıl örtüşüyor?” Bunlar haklı sorular. Kısa cevap şu olabilir: Bu söz nihai olarak yerine getirilmedi. Bu vaadin nihai olarak nasıl yerine getirileceğine ilişkin, burada tartışılamayacak kadar geniş ve çeşitli olan çeşitli düşünce ekolleri vardır. Rab'bin sadık olduğunu ve vaadini uygun zamanda yerine getireceğini söylemek yeterlidir.

3. Davut'un Soyu İçin Sonsuz Bir Taht

Bu son vaat, Davut'un tahtını tartışırken çoğu insanın odaklandığı vaattir. Davut öldükten sonra Tanrı, onun soyunu sonsuza dek tahtta hüküm sürmek üzere diriltecek. Bu kralın Tanrı ile bozulmayacak özel bir ilişkisi olacak. Rab için bir tapınak yapacak ve onun krallığı sonsuza kadar sürecek. Toprak vaadinin ardından, Tanrı'nın bu ülkeyi yönetecek çok spesifik bir kralın aklında olduğunu görüyoruz.

Davut'un ölümünden sonra tahta geçen Süleyman'da bu vaadin kısmen gerçekleştiğini görüyoruz. 2. Tarihler 1, bize Süleyman ile Tanrı arasındaki özel ilişkiyi gösterir. Ayet 1 bize Tanrı'nın Süleyman'la birlikte olduğunu ve onu son derece büyük yarattığını anlatır. Süleyman bu refahın nereden geldiğini anladı ve Rab ona istediği herhangi bir şeyi istemesini söylediğinde, Tanrı'nın kendisine verdiği insanlara liderlik etmek için bilgelik ve hikmet istedi. (2. Tarihler 1:8-10)

Tanrı onun isteğini kabul etti ve ona zenginlik ve güç lütfetti. Süleyman daha sonra Rab için tapınağı inşa etti. Ancak Süleyman sonuçta Davut'un örneğini takip edemedi. Tanrı'nın emrine aykırı olarak yabancı kadınlarla evlendi. Putperestlikle meşgul oldu. Tanrı'nın iradesini aramak yerine kendi muhakemesine ve arzularına güvendi. Sonunda Süleyman da diğer krallar gibi öldü ve krallığı bölündü.

Her ne kadar Süleyman, Tanrı'nın Davut'a verdiği söze uysa da, onun bu vaadin nihai gerçekleşmesi olduğunu söylemek, onun bazı kısımlarını yerine getirmemiş olmasına neden olur. Süleyman gelecek kralın yalnızca bir gölgesiydi. Bu vaadin daha görkemli bir şekilde yerine getirilmesi söz konusu olacaktır. Yeremya, Rab'bin kendi halkına hükümdarlık yapmak üzere Davut'un soyundan birini çıkaracağını önceden bildirdi. (Yeremya 23:5-6) Yeşaya aynı zamanda Rab'bin Ruhu'nun üzerine konacağı "İşay'ın kütüğünden çıkan bir filizden" de söz etti. (Yeşaya 11:1-2) Bunlar aracılığıyla Rab, halkına daha iyi bir kralın geleceğine dair güvence verdi.

Ve o geldi. Ama o bir sarayda doğmadı. Bir ahırda doğdu. Nasıralı İsa, Tanrı'nın Davut'a vaat ettiği çocuktur. İbraniler 1:5, 2 Samuel 7:14'ü İsa'ya atfeder. Elçi Petrus ayrıca Elçilerin İşleri 2:29-36'da İsa'nın Davut'un Oğlu olduğuna tanıklık etti. İsa, Süleyman'ın olmadığı her şeydir. İsa Tanrı'nın Söz'ünün beden alıp dünyaya gelmiş halidir.

• İsa Mesih Hakkında Bu Ayetlerden Ne Öğrenebiliriz?

2. Samuel 7'de İsa'nın kim olduğu ve ne yaptığı hakkında beş temel unsuru görelim:

1. İsa Mesih Kraldır

Günümüz kültüründe İsa'yı genellikle bir kral olarak düşünmüyoruz. Filipililer 2:9-11 bize, Tanrı'nın Mesih'i yücelttiğini ve yaratılıştaki her şeyin O'nun önünde eğilmesi için onu her şeyin üstüne koyduğunu söyler. İsa, Matta 25:31'de, İnsanoğlu'nun (kendisinden çoğunlukla bahsettiği şekilde) tahtına oturmak, doğruları ve kötüleri yargılamak için görkemle yeryüzüne döneceğini söylemişti. İsa sadece bir öğretmen ya da şifacı değildir. O bu şeylerdir ama aynı zamanda bir kraldır. Kralların yetkisi vardır. Sözleri öneri değil emirdir. İsa'nın hangi öğretilerini beğeneceğimizi ve hangilerini görmezden gelmeyi seçebileceğimizi seçecek konumda değiliz. Eğer İsa bizim kralımızsa, o zaman yaşamlarımız üzerinde tam yetkiye ve kontrole sahiptir. Onun lütfunu kabul ettiğimiz kadar, O'nun krallığına da boyun eğmeye istekli olmalıyız.

2. İsa Mesih Tanrı'nın Oğludur

"O da bana oğul olacak" vaadi, İsa'nın Tanrı'nın Oğlu, Üçlübirlik'in Oğul (İnsan bedeni) kişisi olması gerçeğinde yerine gelir. Elbette insan bedeni olarak İsa bize Tanrı'yla özel bir ilişkinin ne demek olduğunu öğretti. Ve şimdi, O'nun kurtarıcı işi aracılığıyla, aynı zamanda oğulluk (Tanrı'nın evlatları olma) armağanını da alıyoruz. Ancak onun Baba ile olan ilişkisi, ilahi olması bakımından herhangi bir insandan farklıdır. O, Tanrı'dır. Mesih'in vahiyi bu vaade çok fazla anlam katmaktadır. Vaat edilen Davut kralının yalnızca Tanrı ile özel bir ilişkisi yoktu, aynı zamanda o Tanrı'ydı.

3. İsa Bizim İçin Sadece Günahlarımızı Üstlenmedi. Günahlarımızı Kendisine Mal Ederek Bunun Bedelini Ödedi

Şimdi, kilit noktadayız. Sorduğunuz sorunun cevabı aynı zamanda burada. Dikkatli okuyalım.

Bu ayette, yani: "Kötülük yapınca, onu insanların değneğiyle, insanların vuruşlarıyla yola getireceğim." kimden bahsediyor?

Hem Süleyman'dan, hem de İsa Mesih'ten. Nasıl mı, bakalım..

2. Samuel 7:14 bize, Tanrı'nın oğlunu suçlarından dolayı cezalandıracağını söyler. Bu bir açıdan İsa Mesih olamaz, çünkü KÖTÜLÜK YAPINCA diyor. "Kötülük yapınca" yazıyorsa, yapması kesin ve yapacak. İsa Mesih asla günah işlemedi.

Ancak bunu söyleyip bırakmak, Kutsal Kitap'ın geri kalanının tanıklığını göz ardı etmek olur. Yeşaya, halkının cezasını üstlenecek olan acı çeken bir hizmetkarı önceden bildirdi:

2. Korintliler 5:21, İsa'nın hiç günah işlememiş olmasına rağmen bizim için günah sunusu haline geldiğini söylüyor. İbraniler 9 ve 10, İsa'nın günahlarımızın bedelini ödemek için kendi kanını dökerek bizim için nasıl bağışlanma sağladığını ayrıntılarıyla anlatıyor. Tanrı, çarmıhtaki İsa'nın üzerine hak ettiğimiz gazabı döktüğünde, sanki bunu yapan kendisiymiş gibi onun üzerine döktü. İsa sadece günahlarımızın bedelini ödemedi; onları kendisinin yaparak bizim uğrumuza acı çekti. Bize canını verdi. (Unutmayın, insan bedeninden bahsediyoruz.)

4. İsa Mesih, Bir Tapınak İnşa Ediyor

Süleyman Tanrı'ya fiziksel bir ev inşa ederken, İsa Tanrı'ya ruhsal bir ev inşa ediyor. 1. Petrus 2:5 bize, biz imanlıların, Rab'bin önünde kutsal bir kahinlik görevi yapmak üzere ruhsal bir evde inşa edilen diri taşlar olduğumuzu söyler. Pavlus, Efesliler 2:22'de Tanrı'nın meskeni olmak üzere inşa edildiğimiz fikrini yineliyor. Bir zamanlar Tanrı'nın varlığı taştan bir tapınaktaydı. Artık İsa'nın çarmıhı aracılığıyla Tanrı'nın varlığı (Kutsal Ruh) içimizde yaşıyor.

5. İsa Mesih, Sonsuza Dek Hüküm Sürecek

En büyük kralların bile sorunu, ölmeleridir. Fakat İsa Mesih asla ölmez ve hiçbir şey onu tahtından indiremez. Tanrı, 2. Samuel 7:13 ve 2. Samuel 7:16'da tahtını sonsuza kadar koruyacağına söz verdi. İbraniler bölümünü yazan elçi, okurlarına şöyle diyor: " Böylece sarsılmaz bir egemenliğe kavuştuğumuz için minnettar olalım. Öyle ki, Tanrı'yı hoşnut edecek biçimde saygı ve korkuyla tapınalım." (İbraniler 12:28)

Bu sarsılmaz krallığın bütünlüğünü tam olarak henüz göremiyoruz. Gördüğümüz ve tanık olduğumuz bir çok şey var, İsa Mesih'in ikinci gelişiyle bu şeyler tamamlanacak.

Tanrı, Davut'a verdiği sözü yerine getirdiği gibi, bize de verdiği tüm sözleri yerine getirecektir. Ve Davut gibi biz de Rab'bin sözünün gerçekleştiğini görmek için sevinçle, tapınmayla ve istekle karşılık vermeliyiz.