Hristiyanlar öldüklerinde nereye giderler? Hristiyanların cenneti nasıldır? Biraz bahseder misiniz?
Farklı inançlarda, farklı cennet tanımları vardır. Kimi inançlar, alkollü içecekler ve cinsel yaşamı vaat eder; örneğin Yunan mitolojisindekiler gibi.
Peki, Hristiyanlıkta cennet nasıl? Bir Hristiyan öldüğünde nereye gidiyor? Gelin, beraber şu konuya bakalım.
Soruyu soran değerli kardeşimiz için teşekkür ediyoruz.
Cennet Nasıl Bir Yer?
Kutsal Kitap'ta, hem gökyüzünü (Yaratılış 1:1, 8; vb.) hem de Tanrı ve meleklerinin olduğu diyarı (Eyüp 22:12; Mezmur 115:2–3; Yeşaya) tanımlamak için cennet (veya gökler) sözcüğü bulunur. (Matta 5:34; Romalılar 1:18)
Bu iki kelime birbiriyle ilişkilidir ancak kesinlikle aynı değildir. Cennetin manevi alanı tıpkı gökyüzü gibi, Tanrı ile O'nun yarattığı her şey arasındaki sonsuz,; niteliksel farklılığı belirtmek için dünyanın üzerinde olarak tanımlanır. (Matta 14:19; Markos 16:19; 2. Korintliler 12:2; Vahiy 4:1; 11:12)
Ancak cennetin manevi bir “yer” olarak tasvir edilmesi, Tanrı'nın gökyüzünde yüksek bir yerde veya uzayda bir yerde ikamet ettiği anlamına gelmez.
Tanrı, özü itibarıyla Ruh'tur. (Yuhanna 4:24; Elçilerin İşleri 7:48–50; Romalılar 1:20–23); maddeden oluşmadığı gibi, maddeden oluşan fiziksel bir mekanda da özü itibarıyla bulunmamaktadır.
Tanrı göklerde ikamet eder, ancak hiçbir şekilde cennet tarafından sınırlanmaz veya sınırlandırılmaz. (1.Krallar 8:27). Cennet, Tanrı'nın kendi eseridir. (Koloseliler 1:16) Tanrı'nın gökte olduğunu söylemek, her an kendi sözüyle onu desteklediği halde, kendi yaratımını aştığını söylemenin başka bir yoludur. (İbraniler 1:3)
"Gök" kelimesi, yaratılışı aşma anlamında mecazi olarak kullanılır.
İsa Mesih'in şu anda gökte olan diriltilmiş insani bedenini düşündüğümüzde meseleler daha da gizemli hale gelir. (Elçilerin İşleri 3:20–21; 7:55–56; İbraniler 9:24; 1 Petrus 3:21–22)
Bir yerin nasıl bir yer olduğunu (fiziksel açıdan) çok az bilmemize rağmen, İsa'nın görkemli bir şekilde ölümden dirilmiş, bir yerde ikamet eden fiziksel bir bedeni olduğunu biliyoruz.
Cennet, Tanrı'nın muhteşem görkeminin yaklaşılamaz ışığında olduğu yerdir. (1. Timoteos 6:16) Ölüm, inananlar için “kazançtır” çünkü biz, tamamen yeni bir şekilde, yaşamın kendisinden daha iyi olan, Mesih'in sevgi dolu mevcudiyetinin doluluğuna ulaşacağımız yer olan cennete gireriz. (Filipililer 1:21-23) Burası aynı zamanda günahın (Vahiy 21:8), hastalığın (1. Korintliler 15:42, 52-57) ve üzüntünün (Vahiy 21:4) artık olmadığı ve Mesih'le sonsuza kadar kusursuz bir paydaşlık içinde olacağımız yerdir.
İmanlıların Mesih'in geri döneceği güne kadar "kabirde uyuma" veya bilinçsiz dinlenme durumuna girdikleri öğretisinin aksine, Kutsal Kitap ölümden sonra Mesih'le bilinçli birliğe gireceğimizi öğretir.
İsa'nın çarmıhtaki hırsıza söylediği gibi, "Bugün cennette benimle birlikte olacaksın." (Luka 23:43)
Bedenin Dirilmesi
Diriliş, fiziksel bir gerçekliktir.
Diriltildikten sonra İsa yemek yedi (Luka 24:42-43) ve dokundu. (Yuhanna 20:17, 27) Dirilişinde O, tüm imanlıların gelecekteki dirilişinin “ilk örneğidir.” (1. Korintliler 15:20)
Bu, İsa'nın (fiziksel, bedensel dirilişinde) yeni yaratılışın doluluğunu başlatmak için geri döndüğünde tüm imanlıların gireceği duruma zaten girdiğini söylemenin başka bir yoludur. Yaşamda ve ölümde İsa ile kopmaz birlikteliğimiz olduğundan (Romalılar 6:5; 1 Selanikliler 4:14), O'nun için doğru olan bizim için de kesinlikle doğru olacaktır: Bedensel olarak dirileceğiz. (1. Korintliler 15:12). –19; Filipililer 3:20–21; Romalılar 8:11)
Bedenlerimiz ruhsal olacaktır. (1. Korintliler 15:44), fiziksel olmama anlamında değil, tamamen Kutsal Ruh'un gücü tarafından kontrol edilme anlamında.
Yeni Dünya
Yeni yaratılış Tanrı'nın gücüyle, başlangıçta onu yaratırken amaçladığı her şeye dönüştürülen dünyadır. Yere inen cennettir. (Vahiy 21:1–8)
Yeni yaratılışın görkemleri Tanrı'nın iyiliğine, güzelliğine ve yüceliğine tanıklık etmesi açısından şaşırtıcı olan şimdiki yaratılışın görkemlerini çok aşıyor. (Mezmur 19:1-6)
Tanrı'nın başlangıçta yarattığı dünya çok iyiydi (Yaratılış 1:31), ancak eksikti. Henüz Tanrı'nın amaçladığı duruma getirilmemişti; bu durum, Adem, Havva ve onların soyundan gelenlerin, Tanrı'nın kendisine başlangıçta verdiği işe sadık kalmaları durumunda girecekleri bir durumdu. Bu gerçek en açık şekilde Vahiy 22:1-5'te görülmektedir; burada Tanrı'nın halkı yeni yaratılışın doluluğunda hayat ağacından yer ve bu kutlu durumun hiçbir zaman kaybolma ihtimali olmadan sonsuza kadar yaşar.
Yeni yaratlış nasıl olacak? Resul Pavlus, bir tohumun yetişkin bir bitkiye dönüşmesini tasvir eder. (1. Korintliler 15:35-49)
Benzer şekilde, Tanrı'nın başlangıçta yarattığı iyi dünya da bir kenara atılmayacak ve yerine maddi olmayan, manevi bir ikame getirilmeyecek. Bunun yerine, tüm günahkar kirliliklerden arındığı gibi, yozlaşması da temizlenecektir (2. Petrus 3:10-13, yok edici değil, arındırıcı bir ateşten söz eder). Romalılar 8:18–25 bize, düşüş nedeniyle boşluğa ve çürümeye maruz kalan şimdiki dünyanın, son günde “Çünkü yaratılışın, yozlaşmaya köle olmaktan kurtarılıp Tanrı çocuklarının yüce özgürlüğüne kavuşturulması” olacaktır. (Romalılar 8:21)
Yeni yaratılış fiziksel olacak, yeni bir gök ve yeni bir yer olacak (Yeşaya 65:17; 66:22; 2 Petrus 3:13), ancak Kutsal Kitap'ta odak noktası yeni yaratılışın ruhsal gerçekleri üzerindedir: uluslar arasındaki günahın yarattığı tahribatların iyileştirilmesi, günahkarca lanetlenen şeylerin yokluğu ve en önemlisi, Mesih'i yüz yüze görmek ve ona tapınmak ve sevinç duymak. (Vahiy 22:1–5)
Bize şimdiki zamanda Tanrı'ya olan sadık hizmetimizi harekete geçirmek için yeni yaratılışın doğası hakkında bilmemiz gerekenler anlatılıyor. (1. Korintliler 4:6)
Zafer ve Yücelik Bekliyor
"Yazılmış olduğu gibi,
“Tanrı'nın kendisini sevenler için hazırladıklarını
Hiçbir göz görmedi,
Hiçbir kulak duymadı,
Hiçbir insan yüreği kavramadı.” (1. Korintliler 2:9)
İncil'deki cennet tasvirlerinin, bedenin dirilişinin ve yeni yaratılışın, ne kadar muhteşem olsa da, insanların ölümden sonra bekleyen ihtişamı tam olarak kavrayamayacağını görüyoruz.
Cennet, Tanrı'nın kendisi gibi, gerçekten anladığımız, ancak yine de tam olarak anlamakta yetersiz kaldığımız bir dünyadır.
"Sevgili kardeşlerim, daha şimdiden Tanrı'nın çocuklarıyız, ama ne olacağımız henüz bize gösterilmedi. Ancak, Mesih göründüğü zaman O'na benzer olacağımızı biliyoruz. Çünkü O'nu olduğu gibi göreceğiz." (1. Yuhanna 3:2)
"Onların gözlerinden bütün yaşları silecek. Artık ölüm olmayacak. Artık ne yas, ne ağlayış, ne de ıstırap olacak. Çünkü önceki düzen ortadan kalktı.” (Vahiy 21:4)