Hristiyanlıkta gusül abdesti var mıdır?
Öncelikle, soruyu soran değerli kardeşimize teşekkür ediyoruz.
Türk bir Hristiyan olarak, bu sorunun gelmesi bizleri şaşırtmadı. İnancımızı araştırırken, bu konuyu bizler de merak etmiştik.
Bildiğiniz üzere, ülkemizde İslam inancının birçok emrine aykırı gelen fakat "gusül abdesti" denince akan suları durduranlar mevcut. Bu sebeple, Hristiyanların bu açıdan pis veya kirli olduğunu zannedenler mevcut.
Bir hikaye anlatmak istiyorum. Çok sevdiğim, fakat maalesef ruhsal boşluğunu farklı tatmin yollarıyla doldurmaya çalışan bir abimiz vardı. Kendisi, para ile hayat kadınlarıyla ilişkiye girerdi. Fakat, bu eyleminden sonra gusül almayı ihmal etmezdi. Bu gusül abdestinin, onu temizlediğine inanırdı.
Peki, lafı fazla uzatmadan konumuza girelim. Hristiyanlıkta gusül almak, gusül abdesti almak var mı?
Açıklamasına bakmak istemeyenler için cevabı çok çok özetleyerek verelim, açıklama için fotoğraf altına bakabilirsiniz:
Hayır, Hristiyanlıkta "Niyet ettim Allah rızası için gusül abdestimi almaya.. Üç ağıza, üç buruna. " diye bir ritüel yok. Fakat, bizler cinsel temas / ejekülasyon/ menstürasyon sonrasında elbette ki temizleniyor ve hijyenimizi sağlıyoruz. Yıkanıyoruz, fakat öyle bir niyet etmiyoruz veya dinsel bir ritüel yok.
Şimdi nedenine bakalım:
Hristiyanlıkta "Temizlik" kavramı üzerine..
Hristiyan inancında temizlik kavramı, dışsal ölçütlerden daha çok ruhsaldır. Dış hijyenimize dikkat ederiz, fakat asıl anlam bu mudur? Elimi günde 10 kez yıkamam, beni daha iyi ve başkalarına faydalı bir insan yapar mı?
Eski Ahit'te, özellikle Levililer kitabında, İsrailoğullarına ve onların kahinlerine (inanç görevlisi, Tanrı ile halk arasında aracılar) temizlik ve bu durum kaybolduğunda nasıl restore edileceğine ilişkin çeşitli talimatlar verilmektedir.
Kutsal Kitap temizliği kutsallığa, dolayısıyla tapınağın yıkanmasına bağlar. Temiz olmak doğru olmanın, Tanrı'ya yaklaşmaya ve huzuruna çıkmaya hazır olmanın sembolik çağrışımlarını taşır. Yani Eski Ahit'te (Tevrat) temizlik, kişinin Tanrı'nın halkının bir parçası olarak onların doğruluğunu simgelemek için gösterdiği törensel özeni kapsayan bir tür terimdir. Eğer sembolik temizlikleri kusurluysa, topluluğa tekrar girmeden önce yıkanmaları gerekir. Bu, birisinin Tanrı'nın kanununun bir bölümünü ihlal etmesi durumunda fedakarlık yapılmasına ve kan dökülmesine benzer.
İsa Mesih, insan bedeninde geldiğinde kendi zamanının dini liderlerinin bu törensel temizliği aşırı vurgulayıp içsel doğruluğu ihmal ettiklerini öğretir. Çünkü onlar, gerçek anlamından olayı saptırıp sadece şekilcilik ve dincilik yapmışlardır. Günümüzde de bu durumlar söz konusudur, bu sebeple İsa Mesih bizi geçmişten günümüze hep uyarır.
“Vay halinize ey din bilginleri ve Ferisiler, ikiyüzlüler! Bardağın ve çanağın dışını temizlersiniz, oysa bunların içi açgözlülük ve taşkınlıkla doludur. Ey kör Ferisi! Sen önce bardağın ve çanağın içini temizle ki, dıştan da temiz olsunlar.
“Vay halinize ey din bilginleri ve Ferisiler, ikiyüzlüler! Siz dıştan güzel görünen, ama içi ölü kemikleri ve her türlü pislikle dolu badanalı mezarlara benzersiniz. Dıştan insanlara doğru görünürsünüz, ama içte ikiyüzlülük ve kötülükle dolusunuz." (Matta 23:25-27)
Elbette daha sonra İsa Mesih, kendi isteği ve bizim uğrumuza çarmıha gerildi ve ölümden dirildi. Öğrencileri bunun şokunu atlattıktan sonra, kendi ölümünün son "gerçek" temizlik ve fedakarlık olduğunu anlamalarına yardım etti. Eski tören ve kurallar sistemini kendisi üstlenmişti, neyi sembolize ettiklerini anlattı ve insanlar sonunda Kutsal Yazılar'ı kalbe işleyen Kutsal Ruh ile yürümeye başladılar. Şuanda, Eski Ahit'ten özgürüz. Çünkü, İsa Mesih bunu kendisi tamamladı. Ahit'in yasalarını kendi başımıza yapmamız, imkansız ve zor. Yasalar, bize günahımızı gösterdi. İsa Mesih, bizi kurtardı.
"Günahımı ne temizleyebilir?
İsa'nın kanından başka bir şey değil;
Beni tekrar bir bütün haline ne getirebilir?
İsa'nın kanından başka bir şey değil."
"Haydi, ne bekliyorsun? Kalk, O'nun adını anarak vaftiz ol ve günahlarından arın!’ (Elçilerin işleri 22:16)
"Öyleyse yüreklerimiz serpmeyle kötü vicdandan arınmış, bedenlerimiz temiz suyla yıkanmış olarak, imanın verdiği tam güvenceyle, yürekten bir içtenlikle Tanrı'ya yaklaşalım." (İbraniler 10:22)
"Bedenin kirden arınması değil, Tanrı'ya yönelen temiz vicdanın dileği olan vaftiz, İsa Mesih'in dirilişiyle şimdi sizi de kurtarıyor." (1. Petrus 3:21)