İncil'e göre giyim nedir? Giyinmek nedir? Hristiyanlıkta giyimin yeri nedir?
Giyim, Tanrı'nın insanlıkla etkileşiminin tarihinde önemli bir rol oynamıştır ve Yaratılış'tan (3:7) Vahiy'e (22:14) kadar belirgin bir şekilde öne çıkar. Dış giyim bazen içsel gerçekleri sembolize eder ve Kutsal Kitap'ta giyim çoğu zaman ruhsal bir öneme sahiptir.
Giyimden ilk söz edilen yer Aden Bahçesi'ndedir. Adem ile Havva günah işlediğinde gözleri açıldı.(Yaratılış 3:6–7)
Bu da onların çıplak olduklarına dair yeni bir farkındalığa sahip oldukları anlamına gelir. Buna eşlik eden utanç, onları ilk kıyafetleri yapmaya itti; vücutlarını örtmek için incir yapraklarını birbirine diktiler. Yani kıyafet, başlangıçtan beri utancımızı ve günahı örtme ihtiyacını simgelemektedir.
Tanrı, merhametiyle bir hayvanı öldürdü ve hayvanın derisinden Adem ile Havva için giysiler yaptı.(Yaratılış 3:21)
Tanrı'nın bu eylemi, kendi günahımızın kefaretini etkili bir şekilde ödeyemediğimizin bir resmi olarak hizmet eder. Adem ile Havva'nın utancını örtmek için bir hayvanın ölmesi (kan dökülmesi) gerektiği gerçeği, Mesih'in daha sonraki kurbanlığının bir habercisi ve simgesidir.
Kendi günahımızı örtme konusundaki yetersizliğimiz, bizim kendi başımıza yapamayacağımız şeyleri bizim için yapmak üzere Tanrı'nın Oğlu'nun yeryüzüne gelmesini gerektirdi. (Filipililer 2:6–8; Titus 3:5)
İnsanlık tarihi boyunca giyim tarzları ve renkleri; kişinin statüsünün, zenginliğinin, konumunun ve cinsiyetinin göstergesi olmuştur.
Kutsal Kitap'ta farklı şeyleri anlatmak için kullanılan birçok giysi örneği bulunur. Kraliyet cübbeleri krallar tarafından halktan ayırt edilmek için giyilirdi. (2. Tarihler 18:9; Ester 6:8; 1. Krallar 22:30)
Giyilmesi rahatsız edici olan kaba bir kumaş olan çuval, keder ve yas zamanlarında sevilen birinin kaybından dolayı duyulan iç acıyı simgelemek (Yoel 1:8) tövbeyi göstermek (Yunus 3:5) ya da siyasi bir trajedinin yasını tutmak (Yoel 1:13; 2. Krallar 19:1) için giyilirdi. Hayat kadınlarının belirli bir giyim tarzı vardı ve giyimlerinden tanınabiliyorlardı. (Yaratılış 38:14–15; Özdeyişler 7:10)
Deri kemerler yoksulluğun ya da çileciliğin işaretiydi; İlyas ve Vaftizci Yahya'nın ikisi de deri kemer takıyordu. (2 Krallar 1:8; Markos 1:6) Yasa'da erkeklere ve kadınlara yalnızca cinsiyetlerine uygun kıyafetler giymeleri emredilmişti (Yasa'nın Tekrarı 22:5) çünkü karşı cinsin kıyafetlerini giymek Tanrı'nın tasarımına karşı isyan anlamına geliyordu.
İncil boyunca beyaz giysiler saflığı simgelemektedir. Görünümün değişmesiyle birlikte İsa'nın giysileri “ışık gibi bembeyaz oldu.” (Matta 17:2)
Vahiy kitabında İsa, kendi sonsuz krallığında kendisiyle birlikte hüküm sürmeye layık görülenlerin kıyafetlerini anlatır. Kıyafetler beyazdır. (Vahiy 3:18; 4:4; 6:11; 7:9)
İsa genellikle beyaz giyinmiş olarak görülür. (Daniel 7:9; Markos 9:2)
Meleklerin de sıklıkla beyaz kaftanlar giydiği anlatılır. (Matta 28:3; Yuhanna 20:12)
Giyim yaşamın temel ihtiyaçlarından biridir. (1 Timoteos 6:8)
İsa, ilk önce O'nun krallığını arayan öğrencilerine, giyecek kıyafet konusunda endişelenmemelerini öğretti çünkü tarladaki zambakları giydiren, aynı zamanda kendi çocuklarını da giydirecektir. (Matta 6:28-33).
Giyimin evrensel standardı tevazudur, sadeliktir: "..altınlarla, incilerle ya da pahalı giysilerle değil, sade giyimle, edepli ve ölçülü tutumla.." (1 Timoteos 2:9-10)
Pahalı kıyafetlerden ve ünlü markalardan çok daha değerli olan, Rab'bine adanmış bir hayatın getirdiği güzel işlerdir.
Giyim insanlık tarihinin önemli bir parçası olmuştur ve insanlığın günahına bir yanıt olarak başlamıştır. Giyim iyidir çünkü hem koruma hem de sadelik için vücudumuzu kapalı tutma ihtiyacımız vardır. Tanrı, başkalarının "çıplaklığını ortaya çıkaran" kişilere hükümler verdi. (Çıkış 20:26; Levililer 18:6; Yeşaya 47:3)
Kutsal Yazılar'da çıplaklık neredeyse her zaman cinsel günah ve/veya utançla ilişkilendirilir. Sadece ebedi(ruhsal) kıyafetlerimizi değil, aynı zamanda Tanrı dünyevi kıyafetlerimizi de önemli görüyor.